Χθες το απόγευμα πραγματοποιήθηκε σε αίθουσα του ξενοδοχείου «Εσπέρια» εκδήλωση του Ομίλου για την Διάδοση της Ελληνικής Γλώσσας (ΟΔΕΓ) Καβάλας με θέμα «Τα εξελληνισμένα επώνυμα» και κεντρικό ομιλητή τον δικηγόρο και γενικό γραμματέα του ομίλου ΜάρκοΑποστολίδη.
«Το θέμα της συνάντησής μας, την οποία έχουμε καθιερώσει μια φορά τον μήνα, είναι “τα εξελληνισμένα επώνυμα”, επώνυμα τα οποία φέρουν οι περισσότεροι από τους Έλληνες, αλλά δεν γνωρίζουν ότι αυτά δεν έχουν ελληνική ρίζα και ότι ένα πολύ μεγάλο κομμάτι, κυρίως του προσφυγικού ελληνισμού, φέρει επίθετα με ρίζα κυρίως από την Τουρκική γλώσσα, αλλά και από άλλες γλώσσες» ανέφερε εισαγωγικά ο κ. Αποστολίδης προσθέτοντας ότι: «Πάρα πολλοί από εμάς, αν ψάξουν την ετυμολογία των επωνύμων τους, θα διαπιστώσουν με λύπη ότι ενδεχομένως είναι και απαξιωτικά, διότι αν ήξεραν τι σημαίνουν, δεν θα τα έφεραν. Κάποιος, για παράδειγμα, στα τούρκικα μπορεί να λέγεται "χαζός" ή "ηλίθιος". Τα περισσότερα επώνυμα, και δη αυτά που λήγουν σε "–λης" ή "–τζης", υποδηλώνουν μια ιδιότητα ή επάγγελμα. Όμως, αυτά τα επώνυμα, σε μια πρόχειρη καταμέτρηση, αριθμούν περί τα 12.000 – 15.000 και σίγουρα, το νούμερο αυτό είναι πολύ μεγαλύτερο, διότι δεν είναι δυνατόν να καταμετρηθούν όλα».
Ακόμη, σχετικά με την συνειδητή ή ασυνείδητη διατήρηση ενός επιθέτου, είπε: «Παρά το γεγονός ότι μερικά επώνυμα είναι άσχημα, κακόηχα και ενδεχομένως και απαξιωτικά κάποιες φορές, αλλά και το ότι το ελληνικό νομοθετικό πλαίσιο δίνει τη δυνατότητα να αλλάξει κάποιος το επώνυμό του, αυτό δεν γίνεται, διότι είτε θεωρείται δύσκολη και γραφειοκρατική διαδικασία, είτε δεν το παίρνει κάποιος απόφαση τόσο σθεναρά το να αλλάξει το επώνυμό του, τη στιγμή που η ελληνική γλώσσα είναι τόσο πλούσια» συμπληρώνοντας ότι «είναι θλιβερό το γεγονός να υποτιμάται σήμερα η ελληνική γλώσσα, καθώς υπάρχουν τόσα πολλά επίθετα με ρίζες στην Τουρκική γλώσσα, ενώ ενισχύεται και το φαινόμενο της τηλεοπτικής τουρκολαγνείας» και κρίνοντας ότι «γι’ αυτό και είναι μια πολύ καλή ευκαιρία και να καταδείξουμε το πρόβλημα, αλλά να έχουμε και επίγνωση τι επώνυμα έχουμε».
Τέλος, κάνοντας μία σύγκριση στο πώς διαχειρίστηκαν το ίδιο οι δύο χώρες, σχολίασε: «Το 1928, όταν έγινε το νέο Τουρκικό κράτος, υπήρξε πλήρης εκκαθάριση της Τουρκικής γλώσσας, από την αντίστοιχη Τουρκική Ακαδημία, μέσα από μια μεγάλη προσπάθεια. Καλώς ή κακώς, σήμερα δεν μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο, όμως συγκριτικά βλέπετε ότι ενώ από εμάς υπάρχει μια αδιάφορη στάση στο συγκεκριμένο θέμα, στην Τουρκία συνέβη το αντίθετο». Ωστόσο, σε αντιπαραβολή τόνισε ότι «υπάρχει μεγάλο λαογραφικό ενδιαφέρον, κατά τη γλωσσική ανάλυση των επωνύμων, καθώς υποδεικνύεται , για παράδειγμα, η πορεία κάποιων επαγγελμάτων, των εθίμων, αλλά και από ποια περιοχή προέρχεται το επώνυμο και οι πρόγονοι εκείνου που το φέρει» και μέσω της λαογραφικής μελέτης «εξάγονται πάρα πολλά ιστορικά, γλωσσικά και εθνολογικά στοιχεία από αυτή τη μελέτη».
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου