του Αντώνη Κόντου,
προέδρου του ΟΔΕΓ Καβάλας
Στόχος του παρόντος άρθρου δεν είναι η αποτίμηση ενός καίριου ιστορικού γεγονότος , όπως αυτό της ναυμαχίας του Ναυαρίνου, που καθόρισε το στρατιωτικό -πολιτικό μέλλον της φθίνουσας επανάστασης του ΄21 και της ελληνικής ανεξαρτησίας, αλλά ορισμένες παρατηρήσεις με χαρακτήρα γλωσσικού αναλογισμού, που αφορούν την ονοματοθεσία πολεμικών πλοίων των συνασπισμένων μεγάλων δυνάμεων της εποχής(Γαλλία, Αγγλία, Ρωσία).
Μπορεί η μεγάλη σύγκρουση – πέρασαν 188 χρόνια- να έγινε για λογαριασμό των επαναστατημένων Ελλήνων ΄΄ερήμην ΄΄ του ελληνικού στόλου ,ωστόσο - πέρα από την πολιτική των μεγάλων δυνάμεων και των σκοπιμοτήτων που υπηρετούσαν- ο φιλελληνισμός ως κοινωνικό ρεύμα, που ήταν διάχυτο στον ευρωπαϊκό χώρο στις αρχές του 19ου αιών. και εκφράζεται με το μεγάλο θαυμασμό και τη ΄΄ροπή΄΄ προς την αρχαιοελληνική γλώσσα και παράδοση, αποτυπώνεται και σε χώρους πολιτισμού και ευποιίας (θέατρα ,ωδεία, πνευματικά κέντρα…), και σε πρόσωπα, αλλά και….. σε πολεμικά πλοία.
Ίσως, δεν είναι ευρύτερα γνωστό ότι μία πλειάδα πολεμικών πλοίων από όλο το φάσμα της πολυεθνικής συμμαχικής δύναμης , που αντιπαρατάχθηκαν στον τουρκοαιγυπτιακό στόλο, είχαν ελληνικά ονόματα.
SIRENE=Σειρήνα,PHILOMEL=Φιλομήλα,DAPHNE=Δάφνη,CASTOR=Κάστωρ,
HELENE=Ελένη,ASIA= Ασία , αδελφή του Προμηθέα, ALKYONE=Αλκυόνη, αλλά και Αλκυονεύς, ο γνωστός γίγαντας
(η ομηρική ρίζα αλκ- = δύναμη ,μας οδηγεί συνειρμικά σε πρόσωπα που εκφράζουν ισχύ, όπως: Αλκιβιάδης, Άλκηστις, Αλκμήνη= η μητέρα του Ηρακλή, Αλκίνοος…) .
Ωστόσο, το γαλλικό πολεμικό πλοίο με το όνομα ΄΄TRIDENT΄΄, που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην έκβαση της ναυμαχίας- παρά το γεγονός ότι μπορεί συνειρμικά να μας οδηγήσει σε σύγχρονες φίρμες επιχειρηματικού – εμπορικού χαρακτήρα - μας δίνει την ευκαιρία με την ελληνική του εκφορά ως τρίαινα να ανατρέξουμε σε θέματα ιστορικής ορθογραφίας αναζητώντας το ΄΄έτυμο΄΄ της λέξεως και δικαιολογώντας κυρίως το -αι της κατάληξης που αφορά τα θηλυκά προπαροξύτονα ονόματα, όπως: λέαινα, λύκαινα, Γιώργαινα, ύαινα ,φάλαινα, τα οποία γράφονται πάντοτε με -αι-, με εξαίρεση τα ονόματα γκόμενα (δάνειο) και Έλενα .
Η λέξη, λοιπόν, τρίαινα ενώ φαίνεται απλή στη γλώσσα μας, στη γαλλική ,αλλά και στην αγγλική της εκφορά ως TRIDENT είναι σύνθετη και δεν αποδίδεται στα ελληνικά ως ΄΄τρίδοντο΄΄, όπως συμβαίνει με ανάλογες σύνθετες λέξεις με α΄ συνθετικό το αριθμητικό άπαξ (μονο-) δισ-, τρισ-…..,π.χ. μονόκερος, δικέλλι, τρικέρι….. .
Πάντως, πέρα από τις γλωσσικού χαρακτήρα παρατηρήσεις, εύκολα κανείς αντιλαμβάνεται ότι η επιλογή του συγκεκριμένου ονόματος για το γαλλικό πολεμικό πλοίο ανταποκρίνεται σε έναν ιστορικό συμβολισμό, αφού η τρίαινα ως επιθετικό όπλο αποτελούσε το χαρακτηριστικό σύμβολο δύναμης ,αλλά και δέους του ΄΄τριαινοκράτορα ΄΄ και ΄΄ενοσίχθονος΄΄ Ποσειδώνα (πόσις+ δάων=κυρίαρχος του κόσμου).
